- Strona główna
- Usługi
- Autyzm i zespół Aspergera
- Każde dziecko ma inne zaburzenia rozwoju i swój indywidualny zakres problemów i dysfunkcji.
- W terapii dzieci z autyzmem wykorzystuje się m.in. masaż leczniczy, terapię manualną, osteopatyczne techniki, fizykoterapię.
Leczenie Autyzmu
Spektrum autyzmu to zaburzenie rozwoju, które charakteryzuje się upośledzeniem funkcjonowania w sferze społecznej i komunikacyjnej. Wyróżniamy m.in. autyzm dziecięcy i autyzm atypowy. Co jeszcze warto wiedzieć o autyzmie? Sprawdź.
Autyzm (spektrum autyzmu) to zaburzenie rozwoju o charakterze neurologicznym polegające na unikaniu kontaktu ze światem zewnętrznym. Chory na autyzm ma problem z relacjami z ludźmi i komunikacją i często zachowuje się w sposób powtarzalny. Zaburzenia autystyczne mają niejedno imię. Zobacz, jakie odmiany autyzmu wyróżniamy.
Autyzm to całościowe zaburzenie rozwoju, choć mówi się też, że to po prostu inne funkcjonowanie mózgu mające podłoże genetyczne. Autyzm upośledza zdolności komunikacyjne. Dziecko autystyczne zazwyczaj nie reaguje na polecenia, ma trudności z wyrażaniem emocji, nie potrafi się porozumiewać z otoczeniem i jest przywiązane do pewnych schematów.
Pierwsze objawy autyzmu najczęściej ujawniają się we wczesnym dzieciństwie (najczęściej około 2-3 lat) i trwają do końca życia. Zaniepokojeni rodzice zauważają, że dziecko jest bardzo grzeczne, nie bawi się z rówieśnikami, nie reaguje lub przesadnie reaguje na hałas, a przy próbie kontaktu sztywnieje. Symptomy tej choroby nie są jednakowe dla każdego dziecka z autyzmem, tak samo jak nie ma tylko jednej przyczyny autyzmu.
Jak wygląda autyzm u dzieci?
Maluchy ze spektrum autyzmu zazwyczaj unikają kontaktu wzrokowego, mają problem z interpretacją tonu głosu innych osób, mogą się poruszać się w ekscentryczny sposób. Nie rozumieją poczucia humoru i sprawiają wrażenie, jakby nie docierały do nich słowa otoczenia. Dzieci z autyzmem nie potrafią się dzielić zabawkami i odczuwają dyskomfort, gdy są przytulane i dotykane. Nie tolerują zmian. Chodzą tą samą drogą do szkoły, jedzą to samo na obiad, akceptują tylko te osoby, które dobrze znają. Przerwanie bezpiecznej dla nich rutyny często skutkuje płaczem i krzykiem.
Autyzm – rodzaje spektrum autyzmu
Według klasyfikacji ICD-10 wyróżniamy następujące rodzaje autyzmu:
– autyzm dziecięcy (wczesnodziecięcy)
Inaczej zespół Kannera. To podstawowy, występujący u dzieci, rodzaj zaburzeń autystycznych. Dzieci autystyczne nie robią postępów w mówieniu, mają własny system komunikacji, który wykorzystują do porozumiewania się z otoczeniem i wykazują problemy w relacjach. Nie rozumieją emocji innych ludzi, a także nie potrafią wyrażać własnych. Dziecko cierpiące na autyzm może na przykład zawsze bawić się w ten sam sposób, ignorując nowe, bardziej atrakcyjne zabawki. Każda zmiana w jego życiu powoduje niepokój, lęk, a nawet agresję.
– autyzm atypowy
Od autyzmu dziecięcego różni się głównie tym, że objawy zaburzenia pojawiają się później, około 3 roku życia albo po tym okresie. Najczęściej rozpoznaje się go u osób, u których występują objawy autyzmu, ale nie spełniają one kryteriów autyzmu wczesnodziecięcego.
– zespół Aspergera
Zaburzenie to, mieszczące się w spektrum autyzmu, uważane jest za jedną z najłagodniejszych odmian autyzmu. Rozwój poznawczy i rozwój mowy przebiega lepiej niż w przypadku autyzmu dziecięcego. W zespole Aspergera umiejętności społeczne chorego też są upośledzone jednak nie aż tak jak w przypadku autyzmu. Chory może mieć problemy z akceptowaniem zmian i obsesyjne zainteresowania. Często uchodzą za ekscentryków.
– upośledzenie zdolności niewerbalnego uczenia się
Wada neurologiczna związana z zaburzonym funkcjonowaniem prawej półkuli mózgu lub uszkodzeniem istoty białej. Do podstawowych objawów tego zaburzenia zalicza się problemy z równowagą, słabą pamięć wzrokową, nadwrażliwość zmysłów, trudności w planowaniu, nieumiejętność porozumiewania się językiem pozawerbalnym, a także symptomy charakterystyczne dla zespołu Aspergera takie jak słaby kontakt wzrokowy, wrażliwość na dźwięki i hałas, problemy w kontaktach z ludźmi czy zachowania stereotypowe.
– autyzm wysokofunkcjonujący
Autyzm wysokofunkcjonujący może przypominać zespół Aspergera, a nasilenie objawów jest mniejsze niż u osób z niskim poziomem funkcjonowania. Dziecko dotknięte tym zaburzeniem ze spektrum autyzmu może mało czasu spędzać z rówieśnikami i mieć trudności w kontaktach społecznych. Inne osoby dotknięte autyzmem wysokofunkcjonującym mają z kolei problemy z rozwojem mowy. Może mieć potrzebę zachowania określonej struktury i rutyny w codziennym życiu lub specyficznie się wypowiadać.
– zaburzenie semantyczno-pragmatyczne
Jest to zaburzenie ze spektrum autyzmu, które obejmuje problemy w używaniu mowy i opóźnieniem jej rozwoju. Chory może nie rozumieć przenośni i żartów.
– zespół wielu złożonych zaburzeń rozwojowych
Zaburzenia rozwoju ze spektrum autyzmu i schizofrenii charakteryzujące się trudnościami w komunikacji i relacjach oraz poważnym zniekształceniem myślenia. Problemy wynikają z nadmiernej wyobraźni i braku kontrolowania emocji. Chory nie potrafi odróżnić rzeczywistości od fikcji, może się zarówno wycofywać z kontaktów z ludźmi, jak i przesadnie do nich dążyć.
– hiperleksja
Objawy dotyczące dzieci polegające na intensywnej fascynacji literami i cyframi, trudnościami w zakresie języka werbalnego, trudności w kontaktach społecznych, nieumiejętności odczytania cudzych intencji, nadwrażliwości słuchowej lub trudności w rozumieniu pojęć abstrakcyjnych. Rozwój do 12-24 miesiąca jest zazwyczaj normalny, po tym czasie zaczyna się regresja. Często objawy da się zauważyć w szkole. Nauczyciele nie wiedzą, dlaczego dziecko, mimo nabytych umiejętności i wysokiej inteligencji, nie potrafi zrozumieć świata i niektórych zachowań.
Źródło: zdrowie.radiozet.pl